ನಾಲ್ಕು ದಿನಗಳ ಪಯಣ

 

ನಾಲ್ಕು ದಿನಗಳ ಈ ಪಯಣದಲ್ಲಿ

ನಾಲಗೆ ಹರಿಬಿಟ್ಟು ಜಗಳವೇಕೆ

ಇಹ ಮರೆತು ಹೊಡೆದಾಡುವುದೇಕೆ

ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಒಳ್ಳೆಯ ಮಾತಾಡುವುದಿಲ್ಲವೇಕೆ

ದಾಸನಾಗು ವಿಶೇಷನಾಗು ಎಂಬುದು

ಯಾರಿಗೂ ಹಿಡಿಸುವುದಿಲ್ಲವೇಕೆ 

ಎಲ್ಲಾ ಬೆರಳುಗಳೂ ಒಂದೇ ಅಳತೆಯವಲ್ಲ 

ಎಂಬುದನ್ನು ಅರಿಯುವುದಿಲ್ಲವೇಕೆ

ಹೊಂದಿಕೊಂಡು ಬದುಕುವುದಿಲ್ಲವೇಕೆ

 

ಅಂತ್ಯದಲ್ಲಿ ಆರಡಿ ಮೂರಡಿಯೆಂದು ತಿಳಿದಿದ್ದರೂ

ಮದವೇರಿ ಮಿತಿಮೀರಿ ಕಿತ್ತಾಡುವುದೇಕೆ 

ನಮ್ಮವರಿಂದಲೇ ನಾವು ದೂರವಾಗುವುದೇಕೆ

ಯಾವುದು ಯಶಸ್ಸು ?

 

ಸಾವಿರಸಾವಿರ, ಕೋಟಿಕೋಟಿ ಗಳಿಸಿ

ಸ್ವಂತದವರಿಗೂ ನೀಡದೇ ಉಳಿಸಿ

ಸಹಾಯ ಕೇಳಿ ಬಂದರೂ ಕಡೆಗಣಿಸಿ, 

ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ನಿತ್ಯ ರೋಗಗಳಿಗೆ ಹಣವುಣಿಸಿ,

ನೆಮ್ಮದಿಯಿಲ್ಲದೇ ತೊಳಲುವುದೇ ?

ಒಡಹುಟ್ಟು, ರಕ್ತ ಸಂಬಂಧಿಗಳ ಕಷ್ಟಗಳಿಗೆ 

ಕಿವುಡು-ಕುರುಡಾಗಿ, ತಮ್ಮ ಕೈಕಾಲು-ಕತ್ತಿಗೆ 

ವಿವಿಧ ಆಭರಣಗಳ ಹೇರಿ, ಮಹಡಿ ಮೇಲೆ ಮಹಡಿ 

ಕಟ್ಟಿ, ಸಂಕಷ್ಟದಲ್ಲಿರುವರನ್ನು ಕರೆದು ಆಡಂಬರ

ಪ್ರದರ್ಶನ ಮಾಡುವ, ಹೀನ ಮನಸ್ಸಿನ ಹುಸಿತನವೇ ?

ಸೂರಿಲ್ಲದೇ, ಆಸರೆಯಿಲ್ಲದೇ ಹೊತ್ತಿನ ತುತ್ತಿಗಾಗಿ 

ಪರದಾಡುವವರಿಗೆ,  ಮೈಹಿಡಿಯಾಗಿ ಬೇಡುವವರಿಗೆ, 

ನಿಸ್ವಾರ್ಥದಿಂದ ನೆಲೆ-ಜಲ ನೀಡಿ ಕೈಹಿಡಿದು

ಅನಾಥ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ತಂದೆ-ತಾಯಿಯಾಗಿ ಪ್ರೀತಿ ನೀಡಿ

ಹಿರಿಜೀವಗಳಿಗೆ ಮಕ್ಕಳಾಗಿ ಸೇವೆ ಮಾಡುವುದೇ ?

ಸಾಕುವ ತೀಟೆ ತೀರಿದಾಗ, ಆರೋಗ್ಯ ತಪ್ಪಿದಾಗ,

ಕಂಡವರ ಮನೆ ಮುಂದೆ, ನಿಲ್ದಾಣಗಳಲ್ಲಿ,

ಬೀದಿಗಳಲ್ಲಿ ಬಿಟ್ಟು ಕೈತೊಳೆದುಕೊಳ್ಳುವ

ಪಾಪಿಗಳ ಅಸಡ್ಡೆಗೆ ಒಳಗಾದ, ಮೂಕ

ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಹೊಟ್ಟೆ ತುಂಬಿಸಿ ಸಲಹುವುದೇ ?

ಬೆವರು ಹರಿಸಿ, ರಕ್ತ ಸುರಿಸಿ, ಕರ್ಮಯೋಗಿಗಳಾಗಿ

ದುಡಿದು, ತಮ್ಮಾಸೆಗಳಿಗೆ ಕಡಿವಾಣ ಬಿಗಿದು, 

ಒಂದೇ ಹೊತ್ತು ಉಂಡುಕೊಂಡು, ತಮ್ಮ

ಉದರಕ್ಕೆ ತಣ್ಣೀರ ಬಟ್ಟೆ ಬಿಗಿದುಕೊಂಡು,

ಕಷ್ಟದಲ್ಲಿರುವವರಿಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡುವುದೇ ?

ಅಕ್ಷರ ಕಲಿಕೆಯ ವಿದ್ಯೆ ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೂ

ತಮಗೆ ಬರುವ ಅಲ್ಪ ಕಾಸಿನಲ್ಲಿಯೂ ಪಾಲು 

ತೆಗೆದಿರಿಸಿ, ಎಲ್ಲಾ ಅಡ್ಡಿಗಳನ್ನೂ ಎದುರಿಸಿ,  

ಶುದ್ಧ ಮನೋಭಾವದೊಂದಿಗೆ ಆಸ್ಪತ್ರೆ ಕಟ್ಟಿಸಿ, 

ಸಾರ್ವಜನಿಕರಿಗೆ ಸಮರ್ಪಿಸುವುದೇ ?

ಆತ್ಮದ ಪಯಣ

 

ದಿನಾಂಕ ಬರೆದರೆ ದಿನದ 

ಮಹತ್ವ ನೆನಪಾಗುತ್ತದೆ

ದಿನದ ಮಹತ್ವ ನೆನಪಾದರೆ

ಸಂಬಂಧ ಉಳಿದು ಬೆಳೆಯುತ್ತದೆ

ಸಂಬಂಧ ಉಳಿದು ಬೆಳೆದರೆ

ಬದುಕು ಹಗುರವಾಗುತ್ತದೆ

ಬದುಕು ಹಗುರವಾದರೆ

ಬದುಕಿದ್ದೂ ಸಾರ್ಥಕವೆನಿಸುತ್ತದೆ

ಸಾರ್ಥಕವಾದ ಬದುಕು

ಮನಸಿಗೆ ನೆಮ್ಮದಿ ತರುತ್ತದೆ

ನೆಮ್ಮದಿಯ ಮನಸ್ಸು

ಆತ್ಮಕ್ಕೆ ತೃಪ್ತಿ ನೀಡುತ್ತದೆ

ತೃಪ್ತ ಆತ್ಮದ ಪಯಣ

ಸುಖಕರವಾಗುತ್ತದೆ

ಸುಖಕರ ಪಯಣವು 

ಮೋಕ್ಷವನ್ನು ಒದಗಿಸುತ್ತದೆ

ಹಾರುವ ಕುದುರೆ

 

ಚಿತ್ರ: ಗೂಗ್‌ಲ್‌ನಿಂದ

ಹಾರುತ್ತದೆ ಹಾರುವ ಕುದುರೆ

ಏರುತ್ತದೆ ಏರಿಯ ಚದುರೆ

ಬೀರುತ್ತದೆ ನೋಟವ ಓರೆ

ವಯ್ಯಾರದಲಿ ತಿರುವುತ್ತ ಮೋರೆ

ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ, ಹಿಡಿತ ಮೀರಿ ಹಾರುತ್ತದೆ

ಮಿಡಿತದೊಂದಿಗೆ ಓಡುತ್ತದೆ

ಹಿರಿಯರಿಗೆ ಸಡ್ಡು ಹೊಡೆಯುತ್ತದೆ

ಕಿರಿಯರಿಗೆ ಗುದ್ದು ನೀಡುತ್ತದೆ

ಮಿಗಿಲಿಲ್ಲವೆಂಬಂತೆ ಕುಣಿಯುತ್ತದೆ

ಬುದ್ಧಿ ಮಾತುಗಳಿಗೆ ಬೆನ್ನು ಹಾಕುತ್ತದೆ

ಜಗವನ್ನೇ ಗೆದ್ದೆನೆಂಬಂತೆ ಮೆರೆಯುತ್ತದೆ

ತಾನೊಂದು ಅಣು ಮಾತ್ರವೆಂಬುದರ ಮರೆಯುತ್ತದೆ

ಹುಚ್ಚುತನ

 

ಕ್ಷಮಿಸಿ, ಈಗ ಹುಟ್ಟುತ್ತಿಲ್ಲ ಕವನ

ಶ್ರಮಿಸಿ ಶೋಧಿಸಿದರೂ ಸಿಗದೆಂಬ ನೆವನ

ಭ್ರಮಿಸಿ ಬರೆಯಲು ಬಿಡುತ್ತಿಲ್ಲ ಈ ಮನ

ಇಂಧನವಿಲ್ಲದೆ ಚಲಿಸದು ವಾಹನ

ಪದಗಳಿಲ್ಲದೆ ಕೂಡಿ ಬರದು ಕವನ

ಕಳಪೆಯಾದರೆಂದು ಒಳಗೊಳಗೇ ಕಂಪನ

ಬರೆಯಲೇ ಬೇಕೆಂಬ ಹುಚ್ಚುತನ 

ಒಟ್ಟಾರೆ ಬರೆದರೆ ನಗುತ್ತಾರೆ ಜನ

ನಕ್ಕರೇನಂತೆ, ಅದೇ ಅಲ್ಲವೇ ಜೀವನ